Begin 2007 woonde ik als deelnemer de zogeheten Science for Monks Workshop in het Sera Je klooster in Zuid-India bij. Tijdens deze workshop maken Tibetaanse monniken en nonnen voor het eerst kennis met bevindingen uit de moderne wetenschap. Zij worden daarin een maand lang onderwezen door westerse wetenschappers, bijgestaan door een vast team vertalers.
Tijdens mijn verblijf onderwees ik de monniken en nonnen over de Mind & Life dialogen van de dalai lama met (meest) westerse wetenschappers en over leven en werk van Gendun Chöpel (1903-1951), enfant terrible van de Tibetaans boeddhistische gelug kloosterorde.
In zijn filosofische werk stelt Chöpel–die als monnik werd opgeleid binnen de gelug-traditie–enkele traditionele zienswijzen ter discussie die teruggaan tot de Tibetaanse filosoof Je Tsongkhapa (1357-1419). In India en Sri Lanka maakte Chöpel als eerste Tibetaanse geestelijke kennis met moderne wetenschappelijke inzichten. Hij schreef erover in reisverslagen en essays. Zo probeerde hij zijn Tibetaanse tijdgenoten ervan te doordringen dat zij de moderniteit niet eeuwig de wacht konden aanzeggen. Vergeefs, zo bleek.
Ik schreef over mijn ervaringen tijdens deze Science for Monks Workshop in 2007 voor • open boeddhisme • het essay ‘Science for Monks: Klassieke geleerdheid in een modern jasje?’ (10 juli 2012).
Science for Monks: Klassieke geleerdheid in een modern jasje?
(• open boeddhisme •, 10 juli 2012, ong. 1.800 woorden)