Tsering Jampa is directeur van het Europese hoofdkantoor van de International Campaign for Tibet (ICT) in Amsterdam. Zij ontvluchtte Tibet als kind, groeide op in India en woont sinds jaren in Nederland. Tsering Jampa zet zich al jaren in voor het lot van Tibetanen: als activiste, als diplomate en als bestuurder. In 2005 sprak ik met Jampa naar aanleiding van de toekenning van de Geuzenpenning aan ICT. Zij ging onder meer in op de steun–en het gebrek daaraan–van boeddhistische bekeerlingen voor de bevolking van Tibet.

‘Misschien hebben zij het idee dat ze de Tibetaanse cultuur helpen behouden door het Tibetaans boeddhisme te beoefenen. Maar ik zie zes miljoen Tibetanen in Tibet, waar deze cultuur is ontstaan. En ik zie hoe de Tibetanen daar behandeld worden omdat de nonnen en monniken zich verzetten tegen de teloorgang van een cultuur en spirituele praktijk waarbij alle boeddhisten baat vinden. Moeten zij hen niet te hulp komen? Alleen mediteren is niet genoeg,’ aldus Jampa.

Zelf ken ik Tsering Jampa sinds begin jaren ’90. Zij had toen de dagelijkse leiding over het kantoor van de Unrepresented Nations and Peoples Organization (UNPO) in Den Haag. UNPO is een internationale organisatie die opkomt voor inheemse volken, naties, minderheden, en gebieden die niet–of niet adequaat–zijn vertegenwoordigd in organisaties zoals de Verenigde Naties. UNPO-leden, waaronder de Tibetaanse regering in ballingschap, zetten zich in voor mensenrechten en culture rechten, natuurbehoud en geweldloze conflictbemiddeling. Samen met andere vrijwilligers werkte ik mee aan de organisatie van de algemene vergadering in 1993.