In de winter van 2007 nam ik als docent deel aan de zogeheten Science for Monks Workshop in het Sera-klooster in Zuid-India. Ik schreef daarover twee bijdragen in het Engels die ik onlangs onder het kopje ‘In English’ in mijn portfolio plaatste. Ik vertaalde de stukken destijds zelf. Ook deze Nederlandstalige versies staan in het portfolio: ‘Westerse wetenschap voor Tibetaanse monniken’ en ‘Science for Monks: Klassieke geleerdheid in een modern jasje?’

Mijn verblijf in Sera duurde een maand. Mijn bezigheden daar vloeiden voort uit mijn onderzoek naar de Mind & Life dialogen van de dalai lama met (meest) westerse wetenschappers. Ik sloeg de monniken en nonnen en hun docenten gade tijdens lessen in vakken als biologie en natuurkunde en sprak uitvoerig met docenten zoals de theoreticus David Finkelstein.

Zelf doceerde ik onder meer over het leven en het filosofische werk van Gendun Chöpel, het Tibetaanse ‘enfant terrible’ uit de gelug-traditie. Chöpel riep in de eerste helft van de twintigste eeuw de Tibetaanse kloostergemeenschap vergeefs op zich in moderne wetenschap te verdiepen. In zijn tijd stelde Chöpel bovendien het denken van Tsongkhapa—de geestelijk vader van zijn kloosterorde—ter discussie in een filosofisch traktaat. In de ogen van orthodoxe gelugs staat dit gelijk aan ketterij. Toch noemde de huidige dalai lama Chöpel in zijn boek ‘Het universum in een enkel atoom’ een voorloper.

Ik vroeg de monniken en nonnen tijdens Science for Monks in 2007 onder meer op zoek te gaan naar het antwoord op de volgende vraag: wat stelde Chöpel in staat zich zo kritisch tot zijn eigen monastieke traditie te verhouden?