In Maasland kwam een storm voorbij. Vlak voordat het Nederlands elftal aftrapte belden twee verre overburen aan. ‘Weet u dat de zinken bedekking van uw dakkapel in onze achtertuin ligt?’ Nee, dat wist ik niet. Misschien had ik het moeten weten. Een half uur eerder was voor ons huis mijn bril van het hoofd gewaaid. Een veeg teken. Toch ontging me helemaal dat zo’n acht vierkante meter zink van onze dakkapel opsteeg: ‘We have lift off’! Ook merkte ik niet dat de plaat als een grijze vleugel boven ons dak naar de wolken klom, over de tegenovergelegen huizen vloog, daar de landing inzette en neerkwam onder de pergola in een achtertuin. ‘Touch down’, 150 meter verderop. Tijdens de vlucht raakte de zinken vleugel niets of niemand, behalve tien dakpannen en twee tuinlampen. Wonderen bestaan en ze gebeuren in het Westland.